ต้นกำเนิดศิลปะของแต่ละยุค

The-origi-period

‘ศิลปะ’ คือ สิ่งที่มนุษย์คิดขึ้นมา โดยแสดงออกมาจากความรู้สึก อารมณ์ จากจินตนาการ หรือได้มาจากจินตนาการซึ่งคิดขึ้นมาเอง งานศิลปะอันแสนมีคุณค่าจะมาจากการแก้ปัญหาที่ต้องใช้ความรู้อันสูงส่ง มีความเข้าใจในโลก ในธรรมชาติ อีกทั้งยังมีความเข้าใจในมนุษย์อย่างลึกซึ้ง

จุดเริ่มต้นเพราะมนุษย์ต้องการความสะดวกสบาย

มนุษย์ในยุคโบราณ จำเป็นต้องมีการประดิษฐ์รวมทั้งพัฒนาสร้างสรรค์สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ เพื่อยกระดับความเป็นอยู่ปลอดภัยอันมีความเหมาะต่อการดำรงชีพรวมทั้งเพื่อสร้างความอยู่รอดอย่างมีประสิทธิภาพ ไม่ว่าจะเป็น ที่พักอาศัยแบบง่ายๆ อาวุธที่ได้มาจากธรรมชาตินำมาประดิษฐ์, การสร้างภาชนะที่ทำจากเครื่องปั้นดินเผา เป็นต้น โดยทั้งหมดนี้มาจากการใช้ความคิดสร้างสรรค์ทั้งสิ้น อีกทั้งยังช่วยตอบสนองความต้องการของมนุษย์ในการดำรงชีวิตอีกด้วย โดยมีความแตกต่างจากธรรมชาติ และการพัฒนาในระยะต่อมาเกิดขึ้น เมื่อมนุษย์ได้ทำความรู้จักกับปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ เพราะบางเหตุการณ์มีความน่ากลัว อีกทั้งยังเป็นสิ่งเหนือคำอธิบายในยุคนั้น ด้วยความไม่รู้จึงเกิดความเกรงกลัวในอิทธิฤทธิ์อำนาจอันแสนยิ่งใหญ่ ทำให้ก่อเกิดพิธีกรรมต่างๆ จนกระทั่งพัฒนากลายมาเป็นเป็นลัทธิ ความเชื่อ จนกระทั่งกลายเป็นศาสนาที่มีความหลากหลาย ณ ปัจจุบัน โดยศิลปะที่ได้มีการถูกสร้างสรรค์ขึ้น เพื่อนำมาประกอบในพิธีกรรมเหล่านี้ด้วย ซึ่งสิ่งต่างๆ เหล่านี้ ล้วนเป็นรากฐานอันแข็งแกร่ง อีกทั้งยังเป็นแรงบันดาลใจ ให้แก่มนุษย์ในยุคสมัยต่อมา สร้างงานซึ่งมีผลงานดีๆ ยิ่งขึ้นต่อไป

ศิลปะตามความหมาย_มีรูปแบบเฉพาะ

‘วิจิตรศิลป์’ คือ คำที่คิดขึ้นมาในคริสต์ศตวรรษ 18 นำมาใช้เรียกงานศิลปะอันมีจุดมุ่งหมายในการสร้างขึ้นเพื่อยกระดับปัญญาและสื่อถึงอารมณ์ สำหรับคำนี้มีการแยะออกจาก ‘ประยุกต์ศิลป์’ โดยเป็นงานศิลปะที่สร้างขึ้นมาเพื่อประโยชน์ใช้สอยเพียงอย่างเดียว และตั้งแต่คริสต์ศตวรรษ 19 เป็นต้นมาการจำแนกผลงาน ‘ศิลปะ’ เกิดแนวโน้มใหม่ ซึ่งจะไม่เรียกสิ่งที่สร้างขึ้นเพื่อประโยชน์ทางด้านการใช้เพียงอย่างเดียวว่างานศิลปะอีกต่อไป หากแต่จะเปลี่ยนมาใช้คำว่า อุตสาหกรรม, วิศวกรรม, เทคโนโลยี และวิทยาศาสตร์ประยุกต์แทน

ความเข้าในในงาน ประยุกต์ศิลป์

สำหรับคำๆ นี้ถือกำเนิดขึ้นมา เพื่อใช้เรียกงานศิลปะซึ่งมีการผสมผสานประโยชน์ใช้สอยเข้าไปด้วย เช่น การตกแต่งบ้าน, สิ่งทอ, เครื่องเคลือบดินเผา เป็นต้น หากแต่ก็มีสิ่งหนึ่งที่นักปราชญ์ให้ความเห็นตรงกัน คือ ศิลปะจัดเป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น ไม่ใช่สิ่งเกิดขึ้นตามธรรมชาติ เพราะฉะนั้นถึงแม้ธรรมชาติจะมีความสวยงามมากขนาดไหนหากแต่ก็ไม่ใช่ศิลปะเสมอไป เช่น ความงดงามของดอกไม้, ความเขียวขจีของต้นไม้ป่าเขา, วิวทะเล และอื่นๆ ซึ่งแน่นอนสิ่งเหล่านี้มีคุณค่าทางความงาม หากแต่จัดอยู่ในปรากฏการณ์ธรรมชาติเท่านั้น